دو ایده و اصل اساسی پایه هر نحله آنارشیستی را تشکیل میدهد:
۱. همهٔ اَشکال حکومت ظالمانه و نامطلوب است و باید از بین برود.
۲. رد تمامی اَشکال کنترل، نظارت و اقتدار قهری.
با این حساب بزرگترین و اصلی‌ترین دشمنان آنارشیست‌ها آنهاییند که قدرت را در دست داشته یا دنبال رسیدن به قدرت هستند.
آنارشیست‌ها به دنبال شکستن و نابودی این اقتدارگرایی هستند..
#آنارشیسم
آیا جامعه بدون کنترل و اقتدار به سمت آشوب می‌رود؟ نگاهی به جوامعی که با همیاری متقابل و بدون سلسله مراتب، به شکل جمعی در طول تاریخ اداره شده‌اند به ما نشان میدهد که «برعکس»! آشوب و هرج و مرج را همیشه دولت‌ها ایجاد کرده‌اند. نگاهی به اطراف خود بیندازید: جنگ و ویرانی، پدیدهٔ مهاجرت، قحطی و گرسنگی، نابودی محیط زیست، تروریسم، بمب اتمی و… همگی ساختهٔ دولت‌ها هستند.
حال آیا در شرایط بحرانی، این دولت‌ها هستند که به کمک مردم می‌شتابند؟
پاسخ باز هم خیر است. مردم به صورت غریزی خود را در بحرانی‌ترین شرایط سازماندهی کرده و روحیهٔ همیاری متقابل را در خود و دیگران تقویت می‌کنند.
زمانی که سازمان‌های بزرگ و دولت‌ها در حال چانه‌زنی بر سر منافع خودند، این مردم هستند که بدون فوت وقت با بسیج همگانی به یاری هم می‌شتابند. نمونه‌های این امر در طول تاریخ تا به امروز قابل شمارش نیست.
دولت #شر_مطلق است و باید از میان برداشته شود!
هر شکل دیگری از کنترل و اقتدار نیز باید از بین برود. پدرسالاری، دین‌سالاری، الیگارشی طبقاتی، شایسته‌سالاری و هر شکل دیگری از قدرت یکی بر دیگری باید از میان برود.
آن وقت است که خواهیم دید در نبود این اقتدارگرایی و این سلسله مراتب کنترل و نظارت بر دیگری، مردم چگونه امور خود را در دست خواهند گرفت.
ما می‌دانیم بزرگترین دشمنانمان چه کسانیند و آنان نیز میدانند که ما بزرگترین دشمنانشان هستیم. از این رو پروپاگاندا و جنگ سرد دولت‌ها و اقتدارگرایان همواره علیه ماست. ما بزرگترین مانع بر سر راهشان هستیم
طبیعیست که ما را در رسانه‌هایشان «آشوب‌طلب»، «اغتشاشگر»، «تروریست»، «شورشی» و… بنامند و بله؛ ما همهٔ این‌ها هستیم!
ما در برابر نظم موجود دولتی و حکومتی آشوب و شورش به پا می‌کنیم.
ما به عمل مستقیم باور داریم.
ما به نمادهای سرمایه‌داری، نمادهای دولتی و هر آن چیزی که نمادی از استثمار انسان بر انسان باشد حمله می‌کنیم.
ما در برابر تروریسم دولتی مذاکره نمی‌کنیم؛ بلکه عمل می‌کنیم.
طبیعیست که تشنگان قدرت از ما هراس داشته باشند؛ چون مبارزهٔ ما تا نابودی هر شکلی از اقتدار ادامه دارد. ما نمی‌خواهیم این حکومت برود و آن حکومت بیاید؛ ما میخواهیم هر مظهری از حکومت ملغی و نابود گردد.
بگذارید برقدرت نشستگان و در انتظار قدرت ماندگان ترس از ما را در دل خود راه دهند. آن‌ها حق دارند که بترسند و باید که بترسند. ما کابوس آن‌هاییم!
--
سولماز اسکندری
@danialbehzadi
اولین و ساده ترین درس علوم سیاسی، اینه که انارشیسم یا بیحکومتی، بدترین شکل جامعه رو ایجاد میکنه: قانون جنگل!
@ebkh
اولین درس علم سرمایه‌داری بله. ولی در عمل شاهد خلاف این موضوع هستیم. همون جنگلی که می‌فرمایید، اوضاعش از تمام حکومت‌های حال حاضر جهان بهتره. گرچه حکومت‌ها همون رو هم کم به گند نکشیدن!